Wat ‘fijn’ toch, dat ik mijn voet heb gebroken en níet mijn hand of pols. Daar mankeer ik gelukkig niets aan en zo kan ik dus, beneden aan tafel zittend in een rolstoel volop knutselen en fröbelen.
De hele eettafel ligt vol met gekleurd papier en karton, schaartjes en mesjes, lijm en glitter, mijn Big Shot en de bijbehorende stansjes, stiften en stempels ….. en nog veel meer. Want ik wil wel alles bij de hand hebben. Mijn man zei al gekscherend, blij te zijn dat we nog aan tafel kunnen eten.
Maar ja, je moet toch wat ! Inmiddels word ik wel steeds mobieler en met loopgips en een paar krukken pak ik nu meerdere huishoudelijke taken weer op.
Gisteren en vandaag bezig geweest met de geurlichtjes met spreukje aan de onderkant. Plaats ze (bv 25,50 of 60) op een étagère met wat accessoires erbij en je hebt een uniek kado voor een jarige. Maar natuurlijk kan je ook met minder een aardigheidje maken voor een speciaal persoon. Wat kan ik genieten van die mand vól met theelichtjes.
